Version en castellano

Hrvatska verzija

Debo alejarme de mis tierras tan queridas

debo alejarme, sangrando el corazón,

como el poeta he de decir en mi partida

adiós Buenos Aires, amigos adiós.

Noches porteńas que supieron de mi dicha

mudos testigos hoy, de mi dolor

cada rincón me trae algún recuerdo

todo, todo me habla de su amor.

No sé que rumbos tomarán mis pasos,

lejos de esta tierra me lleva el destino

yo tengo en el alma penas y fracasos

que olvidar quisiera por algún camino.

Y si entre las brumas espesas de Londres

o en la algarabía infernal de New York

arranque esa pena que siempre se esconde

adiós Buenos Aires, amigos adiós.

Daleko, daleko otići ja moram

napustiti voljeni svoj kraj,

daleko, daleko otići ja moram

bolno srce pati, znaj.

Kao pjesnik što reče na odlasku mom,

zbogom Buenos Aires, prijatelji zbogom.

Noći što nekad značile su sreću 

sad tek nijemi su svjedoci tuzi mojoj

svaki ugao budi neke uspomene

sve, o baš sve, govori mi o ljubavi našoj.

Ne znam kamo me noge nose,

daleko od domovine odnijela me sudbina,

ali duši mojoj zaborav ne donose

daleka mjesta na tim uzaludnim putovanjima.

I sad u gustoj magli Londona

ili gradskoj vrevi što vlada New Yorkom

budi se ta bol što bila je skrivena

zbogom Buenos Aires, prijatelji zbogom.